Με τα παιδιά και τα διαβατήρια στα χέρια.
Στην Ελλάδα…
Τον τόπο που εκτός από την καρτερία γνωρίζει και την προσφυγιά.
Να θυμηθώ…
Βοηθήστε με να θυμηθώ…
Mετά τις επιτυχημένες παρουσιάσεις της στο Φεστιβάλ Ρεματιάς και στην Πλατεία Κοτζιά ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Προσφυγιάς, η παράσταση «Passport» – μια διαμαρτυρία για τα ανθρώπινα δικαιώματα – έρχεται στο Θέατρο Σταθμός για δύο μόνο παραστάσεις. Ο Μάνος Καρατζογιάννης («Για την Ελένη», «Μάρτυρες των Αθηνών», «Μελίνα Στοπ Καρέ – αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα», «Φύλακας μιας Επανάστασης»), με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή, έχοντας ως βασικό δραματουργικό εργαλείο τη μνήμη και την προφορική μαρτυρία ως αδιάψευστη ιστορική καταγραφή, συνθέτει το πρωτότυπο αυτό κείμενο που έχει σκοπό να θυμίσει στον Έλληνα τους δεσμούς του με την προσφυγιά. Σε ένα δημόσιο χώρο γυναίκες ηθοποιοί που έχουν καταγωγή από την Ουκρανία, τη Συρία, την Κύπρο, τον Πόντο, την Αρμενία και τη Σμύρνη αφηγούνται την προσωπική τους ιστορία, που συναντά το δράμα και την περηφάνια ενός ολόκληρου λαού. Του λαού τους που ζητά την αναγνώριση. Του λαού τους που νοσταλγεί τις χαμένες πατρίδες. Στη διανομή συμμετέχουν ηθοποιοί που κατάγονται από τους μαρτυρικούς αυτούς τόπους.
Κείμενο – σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Ερμηνεύουν (με σειρά εμφάνισης): Αναστασία Μιροσνιτσένκο, Ραφίκα Σαουίς, Ανδριανή Νεοκλέους, Έλενα Μαρσίδου, Ρομίνα Κατσικιάν και η Μαρία Ζορμπά.
Μουσική: Κώστας Νικολόπουλος
Φωτογραφία: Γιώργος Μαρινάκης
Βοηθός σκηνοθέτη: Φίλιππος Παπαθεοδώρου
Παραγωγή: Daydreams –
Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά
Εισιτήρια: https://www.viva.gr/tickets/theater/passport/
Σάββατο 8 Οκτωβρίου στις 21:00 και Κυριακή 9 Οκτωβρίου στις 19:00
Έγραψαν για την παράσταση
Στεκόμουν, για περισσότερη από μία ώρα, στην Πλατεία Κοτζιά, ανάμεσα σε άλλους άντρες και γυναίκες που παρακολουθούσαν την παράσταση και δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυά μου… Πώς μπορέσαμε να τα ξεχάσουμε όλ’ αυτά; Πώς κάναμε το ανθρώπινο δράμα μετρήσιμο; Πώς στριμώξαμε την αλληλεγγύη σε δελτία ειδήσεων; Πώς κατευνάσαμε τον δράκο των ενοχών πίσω από τα προβλήματα της μικροζωής; Γιατί αυτό ακριβώς το θηρίο πολεμάει το έργο του Καρατζογιάννη (συγγραφέα, επίσης, των «Για την Ελένη», «Μάρτυρες των Αθηνών», «Μελίνα Στοπ Καρέ», «Φύλακας μιας Επανάστασης»): το θηρίο του εφησυχασμού, της αδιαφορίας για τον πόνο του άλλου, της λησμονιάς. Διαμαρτυρόμενο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την κτηνωδία που εξαχρειώνει, με άλλοθι τη διαφορετικότητα ενός «εχθρού», το κείμενο καταδεικνύει την ομοιότητα του πάσχοντος Άλλου σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης, σ’ όλες τις στιγμές της ανθρώπινης ιστορίας. «Με τα παιδιά και τα διαβατήρια στα χέρια» έρχονται σήμερα εδώ, στην Ελλάδα, κυνηγημένοι σαν τα πουλιά, οι πρόσφυγες. Όπως έφτασαν κάποτε -κατατρεγμένοι- οι παππούδες μας, όπως, αργότερα, ξενητεύτηκαν οι γονείς μας, όπως, τελευταία, εγκαταλείπουν οι νέοι μας. Μια χώρα που ξεπροβοδίζει, αδειάζει και καρτερεί… Γεμίζει πόνο και επουλώνει πληγές. Διώκει, μα και θυμάται. Οφείλει να θυμάται. Όπως οφείλει να διαφυλάξει. Οφείλει να στήνει και να ξαναστήνει, ενάντια σε όσους τις γκρεμίζουν, τις Θερμοπύλες της ανθρωπιάς…
Οι συγκλονιστικές ηθοποιοί της παράστασης, που στιγμές-στιγμές δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους, (ιδιαίτερη μνεία στην αυθεντικότητα και τη συγκίνηση της Ραφίκα Σαουίς), βίωσαν και μας μετέδωσαν τη χθόνια έκσταση της Έλενας Μαρσίδου, τον δυναμισμό της Ανδριανής Νεοκλέους, τον λυρισμό και την αισθαντικότητα της Αναστασίας Μιροσνιτσένκο, τη δωρικότητα της Ρομίνας Κατσικιάν, την τρυφερή σεμνότητα της Μαρίας Ζορμπά. Συνοδευόμενες από την καίρια μουσική υπόκρουση του Κώστα Νικολόπουλου, έστειλαν ένα μήνυμα -Λόγου, Ψίθυρου, Κραυγής και Λυγμού- στο απέναντι κτίριο, του Δημαρχείου της Αθήνας, και μαζί μ’ αυτό σ’ όλες τις εξουσίες του κόσμου: να σεβαστούν και να αγκαλιάσουν όλους αυτούς που φτάνουν κατατρεγμένοι, «με τα παιδιά και με τα διαβατήρια στα χέρια», σ’ αυτή τη μαρτυρική, ταλαιπωρημένη, αενάως διωκόμενη γωνιά της γης…
Λουκία Σουγιά, Είδαμε το “Passport” του Μάνου Καρατζογιάννη, σε υπαίθρια παράσταση, στην Πλατεία Κοτζιά (xn--mxahi4ajr.gr)
Η υψηλή Τέχνη, στην υψηλότερή της μορφή, στην Ποίηση, αίρει την όποια ατομικότητα-τοπικότητα-χωροχρονική στασιμότητα και καθιστά την αναγκαστική προσφυγιά διαχρονική. Από τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη (που διόλου δεν άρεσαν στους Αθηναίους και οδήγησαν στην αυτοεξορία τού μεγίστου Ποιητή στην Πέλλα, στην αυλή τού παππού τού Μεγαλέξανδρου) μέχρι τα σύγχρονα καραβάνια μεταναστών, κυνηγημένων από τον πόλεμο και την ανέχεια, εμφορουμένων από το όραμα μιας καλύτερης, ειρηνικότερης ζωής, το αίτημα του Ανθρώπου για Ισότητα, Ελευθερία, Αδελφοσύνη παραμένει αδιασάλευτο και συνώνυμο τής Δημοκρατίας.
Ας δείξουμε ενεργά το πνευματικό, πολιτικό και αγαθοεργό μας στίγμα θέτοντας σε προτεραιότητα τον Άνθρωπο και τις Ελευθερίες του.
Υπέροχη παράσταση, μοναδική, ανεπανάληπτη. Μακάρι να περιοδεύσει παντού και να μεταφερθεί τον χειμώνα στο φιλόξενο θέατρο «Σταθμός» στο Μεταξουργείο.
Κωνσταντίνος Μπούρας, ☆ «Passport – Στην προκυμαία της Σμύρνης», στην πάντα ατμοσφαιρική και κατοικημένη από πτηνά Ρεματιά Χαλανδρίου, σε σκηνοθεσία τού αείποτε ανήσυχου Μάνου Καρατζογιάννη • Fractal (fractalart.gr)
Ο Καρατζογιάννης, ένας από τους πιο ταλαντούχους σκηνοθέτες της γενιάς του, ως δημιουργός του «Passport» καθώς υπογράφει το κείμενο και τη σκηνοθεσία, πρέπει να νιώθει υπερήφανος για το άκρως επιτυχημένο εγχείρημά του. Ακολουθώντας μια λιτή σκηνοθετική γραμμή χωρίς υπερβολές και φιοριτούρες, καταφέρνει να μας φέρει σε επαφή με την Ιστορία, να μας θυμίσει τις ρίζες μας και παράλληλα κάνει επίκληση στην αλληλεγγύη μας, αυτή τη χρονική στιγμή που όλα τα παραπάνω είναι πιο αναγκαία από ποτέ.
Την παράσταση συνοδεύει ζωντανά ο μουσικός Κώστας Νικολόπουλος ο οποίος κατορθώνει με τις νότες του να μας ταξιδέψει στους μαρτυρικούς τόπους.
Εύχομαι ολόψυχα το «Passport» να συνεχίσει το ταξίδι του εντός και εκτός συνόρων, απ ’άκρη σ’ άκρη… Αξίζει!
Είδαμε το «Passport» του Μάνου Καρατζογιάννη – Art & Press (artandpress.gr)
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι αντάξιες των συγκλονιστικών περιγραφών τους με την ιστορική αλήθεια, το οικογενειακό δράμα και τις προσωπικές μνήμες να ανασύρουν και να δημιουργούν εικόνες έντονων συναισθημάτων, που αποκτούν καθολική διάσταση. Αναστασία Μιροσνιτσένκο (Ουκρανία), Ραφίκα Σαουίς (Συρία), Ανδριανή Νεοκλέους (Κύπρος), Έλενα Μαρσίδου (Πόντος), Ρομίνα Κατσικιάν (Αρμενία), Μαρία Ζορμπά (Σμύρνη), γυναίκες που μοιράζονται ιστορίες ξεριζωμού του τόπου τους, πόνος και θρήνος που γίνεται τόπος κοινός, χωρίς φράγματα, σύνορα και συρματοπλέγματα.
Το κείμενο διανθίζεται από στίχους ποιημάτων (Σεφέρης, Αναγνωστάκης) ενώ κάποια από τα τραγούδια προέρχονται από τις παραδόσεις των χωρών, “μιλώντας” όχι με το νόημα αλλά με το συναίσθημα των λέξεών τους. Λιτή παράσταση που στηρίζεται στις αλήθειες του κειμένου της, δημιουργώντας γέφυρες ανθρωπιάς ανάμεσα σε εποχές και ανθρώπους.
Nίκος Πράσσος, Passport – Στην προκυμαία της Σμύρνης | paspartou
Περισσότερα links:
Ο Μάνος Καρατζογιάννης σφραγίζει το «Passport» του αυτό το καλοκαίρι – ΤΑ ΝΕΑ (tanea.gr)
Επίσημη πρεμιέρα για το «Passport» του Μάνου Καρατζογιάννη (all4fun.gr)
Πέντε πρωταγωνίστριες μας μιλούν για το “Passport” – Athinorama.gr