Βιογραφικό: Μάνος Καρατζογιάννης

Ο Μάνος Καρατζογιάννης είναι ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, καθηγητής υποκριτικής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Σταθμός.

 

Σπουδές:

 

Εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστημίου του Hull µε θέμα τη δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη και τίτλο: «Η πνευματική παρακαταθήκη της Λούλας Αναγνωστάκη». Αριστούχος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης Νέου Ελληνικού Θεάτρου Γιώργου Αρµένη. Έχει σπουδές στην Αγγλική και στη Γερμανική γλώσσα, καθώς και στην κλασική κιθάρα. Έχει επίσης κάνει µαθήµατα φωνητικής και αναπνευστικής αγωγής µε τη Μίρκα Γεµεντζάκη, τον Σπύρο Σακκά και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, ενώ έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεάτρου µε τον Ανδρέα Μανωλικάκη και τους Γιώργο Χαρατζά και Κορίνα Χρυσάιδου πάνω στην τεχνική του David Mamet, υποκριτικής στον κινηματογράφο µε την Ολυμπία Δουκάκη και κίνησης µε τον Τapa Soudana.

 

Υποκριτική:

 

Ως ηθοποιός έχει εργαστεί σε όλα τα είδη του θεάτρου: από λαϊκή επιθεώρηση, κωμωδία και θέατρο για παιδιά μέχρι θέατρο ρεπερτορίου, τραγωδία και θέατρο της σιωπής αλλά και σε έργα από το σύγχρονο παγκόσμιο και νεοελληνικό δραματολόγιο. Πιο συγκεκριμένα, μαθητής ακόμη – από το 2000, έχει εργαστεί στο Εθνικό θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, στο Φεστιβάλ Φιλίππων – Καβάλας, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στα Θέατρα: Πορεία, Θησείον, Αμόρε, στο Ανοιχτό Θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης, στο Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη, στα θέατρα Αθηνών, Αγγέλων Βήμα, 104, Δημήτρης Χορν, Πόλη, Χυτήριο, στο Ίδρυμα Κακογιάννη, στο Θέατρο Σταθμός καθώς και σε περιοδείες στην 5^η Εποχή Τέχνης και στα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών, Βέροιας και Πάτρας µε σκηνοθέτες τους: Θ. Αναστόπουλο, Γ. Αρμένη, Ε. Βλάχο,  Λ. Γιοβανίδη, Γ. Ιορδανίδη, Χ. Καψούλη, Α. Κράλλη, Σ. Κρασανάκη, Γ. Λεοντάρη, Γ. Μανιώτη, Γ. Μιχαηλίδη, Θ. Μουµουλίδη, Γ. Μόσχο, Γιάννη Νταλιάνη, Κ. Ντέλλα, Ε. Παπακωνσταντίνου, Ι. Σιάµου, Μ. Σπυράτου, Τ. Τζαµαργιά, Σ. Τσακίρη, Σ. Φασουλή, Ε. Φεζολλάρι, Σ. Φιλιππίδου, Κ. Χατζή, Π. Χολ, Ε. Χρήστου σε έργα των Aισχύλου, Λ. Αναγνωστάκη (Η κασέτα, Ο ήχος του όπλου, Η παρέλαση), L. Andreyev, Γ. Αρµένη, Π. Δέλτα, Α. Δήµου, E. Corman, David Lelait – Helo, D. Dimeco, Ευριπίδη, A. de Saint – Exupéry, D. Hare, H. Ibsen, E. Ionesco, Κ.Π. Καβάφη, B. Κατσικονούρη, Μ. Κουµανταρέα, Α. και Κ. Κούφαλη, G. Lentz, S. Beckett, F. Dostoyefsky, Μολιέρου, H. Pinter, N. Raine, P. Ridley, A. Rimpaud, Ν. Ράπη, W. Shakespeare, M. Sherman, S. Stephens, E. Walsh, Σοφοκλή, Φ. Τσαλίκογλου, Τ. Τζανάτου, F. Sonntag, Γ. Χειµωνά κ.ά.

 

Έχει συμμετάσχει τρεις φορές στο Sarajevo Winter Theatre Festival (Η πάχνη των Α. και K. Κούφαλη σε σκηνοθεσία Τ. Τζαμαργιά, Καβάφης – a performance σε επιμέλεια Σ. Παπαθανασίου μαζί με τη Ρ. Πατεράκη και Η λίστα της Κ. Λιονάκη σε σκηνοθεσία Έ. Φεζολλάρι). Με το μονόλογο H λίστα συμμετείχε επίσης στο φεστιβάλ του Saint Denis στο Παρίσι με τον τίτλο The List Project σε επιμέλεια του Τ. Mays. To 2011 συμμετείχε στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Δρόμου με το βουβό μονόλογο του S. Beckett Πράξη χωρίς λόγια σε σκηνοθεσία της Α. Κράλλη. Έχει επίσης συνεργαστεί στον κινηματογράφο µε τον B. Jacquot και την Ι. Μαυράκη καθώς και στη δημόσια και την ιδιωτική τηλεόραση με τους: Π. Γκράβα, Χ. Δήµα, Π. Δηµητρακοπούλου, Μ. Λάφη, Ι. Μαυράκη, Β. Μανώλη, Β. Νεµέα, Π. Πορτοκαλάκη, Α. Ρήγα, Τ. Σπετσιώτη και T. Ψαρρά. Τέλος, έχει λάβει µέρος στις «Αναγνώσεις» του Εθνικού θεάτρου σε έργα των Β. Κατσικονούρη (Η Φανέλα), Κ. Λιονάκη (Η λίστα), Ν. Ράπη (Ακροβασία), Β. Ραπτόπουλου – Χ. Κολύρη µε σκηνοθέτες τους Ν. Διαµαντή, Ε. Φεζολλάρι, Σ. Φιλιππίδου και Τ. Τζαµαργιά αντίστοιχα καθώς και στα αναλόγια: Τα χάρτινα λουλούδια του Egon Wolff (Αγγέλων Βήµα) και Σκηνές του Ευθύµη Φιλίππου (Θέατρο Τέχνης, σκηνοθεσία Μ. Λαµπράκης και Ζ. Χατζηαντωνίου).

 

Σκηνοθεσία:

 

Έχει σκηνοθετήσει για το Φεστιβάλ Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πειραιά, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας και Αγρινίου, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Νέο Θέατρο Βασιλάκου και το Θέατρο Σταθμός.

Αναλυτικότερα, από το 2013 έχει σκηνοθετήσει μερικούς από τους πιο αξιόλογους ηθοποιούς κι ερμηνευτές στις παραστάσεις: Ενέδρες της Ζωής – Λούλα Αναγνωστάκη mixage, Σ’ εσάς που µε ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη, Για την Ελένη, Φωνές του H. Pinter, Diktat του Enzo Corman, Πατρίδα τώρα – 8 ώρες και 35 λεπτά της Φωτεινής Τσαλίκογλου, Το Χρέος – Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού, Ο Ουρανός και… το Παντελόνι του των Ιάκωβου Καµπανέλλη και Λούλας Αναγνωστάκη, Ο ήχος του όπλου της Λούλας Αναγνωστάκη, Ξένες Πόρτες – Μάνος Ελευθερίου, Μαρία Πενταγιώτισσα του Μποστ, Άνθρωποι και ποντίκια του John Steinbeck, Μάρτυρες των Αθηνών, Φαίδρα των Ευριπίδη, Seneca, Racine, Kane, Φύλακας μιας Επανάστασης, Στη σκιά του Ομήρου της Πένυς Φυλακτάκη, Το λευκό Δωμάτιο του Αλέξη Σταμάτη, Ημέρα Κυρίου του Γιάννη Τσίρου, Passport, Αυτός, ο Άλλος και το Παντελόνι του του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Το Τραγούδι της Φλέρυς του Δημήτρη Οικονόμου, Χάπι του Enda Walsh, 2071 των Chris Rapley και Duncan MacMillan, Το Γάλα του Βασίλη Κατσικονούρη, Bella Figura της Yasmina Reza, Η Κασέτα της Λούλας Αναγνωστάκη, 50 Χρόνια, μια νύχτα (σε δικό του κείμενο,  για το Φεστιβάλ Αθηνών), καθώς και τα αναλόγια Ο Σκοινοβάτης του Jean Genet και το μονόπρακτο του Βαγγέλη Χρόνη Και τώρα τι κάνουμε;

Σκηνοθέτησε επίσης την ταινία Μελίνα Στοπ Καρέ – αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα ύστερα από πρόσκληση του Εθνικού Θεάτρου, του Υπουργείου Πολιτισμού και του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη µε αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή της και την ταινία Ξένια στα παραμύθια με την Ξένια Καλογεροπούλου για το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Τέλος, για το ραδιόφωνο και την ΕΡΑ έχει σκηνοθετήσει το έργο του Βασίλη Κατσικονούρη Οι αγνοούμενοι και τον μονόλογο του Δημήτρη Οικονόμου Το τραγούδι της Φλέρυς με την Τάνια Τσανακλίδου.

Η παράσταση του «Φαίδρα» παρουσιάστηκε το 2021 στη Σουηδία σ’ ένα από́ τα μεγαλύτερα εθνικά́ θέατρα της περιφέρειας, το Östgötateatern.

 

Συγγραφή:

 

Έχει γράψει το βιβλίο Στην Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη (Εκδόσεις Σοκόλη), τα θεατρικά έργα Για την Ελένη (Εκδόσεις Σοκόλη), Μάρτυρες των Αθηνών (Εκδόσεις Σοκόλη), Φύλακας μιας Επανάστασης (Κάπα Εκδοτική), Passport καθώς και το σενάριο της ταινίας Μελίνα Στοπ Καρέ – αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα (Κάπα Εκδοτική) και 50 χρόνια, μια νύχτα που παρουσιάστηκαν σε συνεργασία με σημαντικούς πολιτιστικούς φορείς και αφηγούνται τα κυριότερα γεγονότα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. (Ελληνική Επανάσταση, Μικρασιατική Καταστροφή, Κατοχή, Εμφύλιος, Δικτατορία, Μεταπολίτευση). Έγραψε επίσης για το Θέατρο Τέχνης, μαζί µε τον Γιώργο και την Εύα Κοτανίδη, το κείμενο για την παράσταση Woman µε θέμα τη γυναίκα και την ιστορία του φεμινιστικού κινήματος (2014, σκηνοθεσία Κωνσταντίνος Αρβανιτάκης). Διασκεύασε επίσης για τον Ιανό τον Μικρό Πρίγκιπα του A. de Saint – Exupéry, τη νουβέλα της Φωτεινής Τσαλίκογλου 8 ώρες και 35 λεπτά και επεξεργάστηκε δραματουργικά τις παραστάσεις: Ενέδρες της Ζωής – Λούλα Αναγνωστάκη mixage, Το Χρέος – Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, Μαρία Πενταγιώτισσα, Ξένες Πόρτες – Μάνος Ελευθερίου, Φαίδρα και Στη σκιά του Ομήρου.

 

Διδασκαλία:

 

Από το 2016 έχει διδάξει, σε διάφορα έτη, στις Ανώτερες Σχολές Δραματικής Τέχνης: Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη, Μαίρη Βογιατζή Τράγκα, Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη, Σχολή Θεάτρου 10Θ καθώς και στο Ινστιτούτο Δραματοθεραπείας του Στέλιου Κρασανάκη ΑΙΩΝ. Με τους τριτοετείς μαθητές της Μαίρης Βογιατζή Τράγκα παρουσίασε την άνοιξη του 2022 το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη Η παρέλαση στην Πειραματική Σκηνή της σχολής. Από το 2018 μέχρι το 2020 ήταν υπεύθυνος του θεατρικού τμήματος του κέντρου κοινωνικής φροντίδας Το Εργαστήρι – Ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη που παρέχει τις υπηρεσίες του σε 100 πολίτες µε μέση και ελαφρά νοητική υστέρηση άνω των 17 ετών εδώ και 40 χρόνια. Με τους μαθητές του παρουσίασε τις παραστάσεις Αυτά που αγαπώ (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία 2018, Θέατρο Σταθμός) και 7 λέξεις (Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2019, Θέατρο Άλμα).

 

Καλλιτεχνική διεύθυνση:

 

Από το 2017 διευθύνει καλλιτεχνικά το Θέατρο Σταθμός, όπου έχουν παρουσιαστεί για πρώτη φορά έργα καταξιωμένων Ελλήνων (Βασίλης Κατσικονούρης, Λένα Κιτσοπούλου, Αλέξης Σταμάτης, Φωτεινή Τσαλίκογλου, Γιάννης Τσίρος κ.ά.) αλλά και ξένων θεατρικών συγγραφέων (David Lelait – Helo, Nina Raine, Yasmina Reza, Martin Sherman, Ornela Vorpsi, Enda Walsh, Laurence Wilson, κ.ά.). Επίσης, έχουν ανέβει με ανανεωτική ματιά μερικά από τα πιο εμβληματικά έργα του νεοελληνικού θεάτρου, όπως: Η θυσία του Αβραάμ – Αγνώστου, Αυτός και το παντελόνι του του Ιάκωβου Καμπανέλλη, O Γάμος του Μάριου Ποντίκα, O ήχος του Όπλου, Η Κασέτα και O Ουρανός Κατακόκκινος της Λούλας Αναγνωστάκη, Το Γάλα του Βασίλην Κατσικονούρη κ.ά. Πάνω από́ πενήντα παραστάσεις και εκδηλώσεις έχουν παρουσιαστεί́ στο καλλιτεχνικό́ πρόγραμμα του Θέατρου Σταθμός, το οποίο απέσπασε συνολικά́ 15 καλλιτεχνικά́ βραβεία και 35 υποψηφιότητες σε διάφορες κατηγορίες τα πρώτα χρονιά της λειτουργιάς του. Κυρίως όμως έδωσε τη δυνατότητα σε νέους καλλιτέχνες να δοκιμαστούν, συχνά́ για πρώτη φορά́, στη σκηνοθεσία (Κώστας Βασαρδάνης, Ελισσαίος Βλάχος, Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης, Λουκία Μιχαλοπούλου, κ.ά.), στην υποκριτική́ (όπως οι απόφοιτοι και οι τελειόφοιτοι των Δραματικών Σχολών Πράξη Επτά́ και Ίασμος που συμμετείχαν αντίστοιχα στις παραστάσεις της Λουκίας Μιχαλοπούλου Backstage και του Γιώργου Νανούρη Το αμάρτημα της μητρός μου του Γ. Βιζυηνού́, οι απόφοιτοι της Δραματικής Σχολής της Δήλου στην παράσταση του Κωνσταντίνου Ντέλλα Οι γριές που μαζύουν την τσουκνίδα κ.ά.) καθώς και στη δραματουργία (όπως η Δέσποινα Καλαϊτζίδου με το έργο της Ελένη ή Σούλα, η Ευσταθία με το έργο της Η Απολογία της Μαρί́ Κιουρί́, ο Δημήτρης Οικονόμου με το Τραγούδι της Φλέρυς,  κ.ά.), φέρνοντας κοντά́ παλιότερες και νεότερες γενιές δημιουργών και ερμηνευτών. Παράλληλα, αναπτυχθήκαν σημαντικές δράσεις όπως το Αναγνωστήριο και Κάθε Πέμπτη Κύριε Νιάρχο που φιλοξενήσαν προσωπικότητες των γράμματών και των τεχνών (Μαριγώ Αλεξοπούλου, Σπύρος Βραχωρίτης, Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Κική́ Δημουλά, Μάνος Ελευθερίου, Άλκη Ζέη, Ξένια Καλογεροπούλου, Θανάσης Νιάρχος, Νίκος Ορφανός, Βασίλης Παπαβασιλείου, Μάνια Παπαδημητρίου, Ρούλα Πατεράκη, Σταμάτης Φασουλής, κ.ά.). Ξεχωριστές για το πρόγραμμά, μεταξύ́ άλλων και για τον κοινωνικό́ τους χαρακτήρα, υπήρξαν η προσβάσιμη σε όλες τις κοινωνικές ομάδες παράσταση Ο θρίαμβος του έρωτα του Μαριβώ σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαραβέλια και σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό́ Οργανισμό́ Liminal, η συνεργασία με τη Θεατρική́ Ομάδα των Κωφών Τρελά́ Χρώματα (Η μυθιστορία του κυρίου Μολιέρου του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ σε μετάφραση Ειρήνης Λεβίδη και σκηνοθεσία Έλλης Μερκούρη), καθώς και η στέγαση της Θεατρικής Ομάδας των Αστέγων Walkabout της Equal Society υπό́ την καθοδήγηση του Παναγιώτη Δορλή (Τα ραδίκια ανάποδα του Γιώργου Γαλίτη και Μόλλυ Σουήνη του Brian Friel). Άλλωστε, η «Ετερότητα» (με ξεχωριστές παραστάσεις έργων σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση, όπως οι Φυλές της Nina Raine σε μετάφραση Έρις Κύργια και σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, το Όπως πάει το ποτάμι του Martin Sherman σε μετάφραση Αντώνη Πέρη και σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη και Η χώρα που ποτέ́ δεν πεθαίνεις της Ornela Vorpsi σε μετάφραση Μαρίας Σπυριδοπούλου και σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλάρι αλλά και το ΚΤΕΛ για Κρέστενα του Γιώργου Καλογερόπουλου με τη συμμετοχή του Ζακ Κωστόπουλου), το «Νεοελληνικό́ Έργο», τα «Μικρά́ Κλασικά́», η μεταφορά́ δηλαδή́ λογοτεχνικών κειμένων στη σκηνή́ (Ψυχολογία Συριανού́ Συζύγου του Εμμανουήλ Ροΐδη σε σκηνοθεσία Κώστα Βασαρδάνη, Ξαναλέγοντας τις ιστορίες του Βασίλη Κατσικονούρη σε σκηνοθεσία του ίδιου και η ανθολογία του Edgar Lee Masters Spoon River που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά́ στην Ελλάδα σε μετάφραση και σκηνοθεσία Δήμητρας Κονδυλάκη) αλλά και κλασικά θεατρικά κείμενα (Ταρτούφος του Μολιέρου σε μετάφραση Ανδρέα Στάικου σε σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη, Ο Κύκλος του Έρωτα του Arthur Schnitzler σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου,   καθώς και ο «Μικρός Σταθμός» (Το μικρό πόνι του Pako Bethera, με θέμα τον σχολικό εκφοβισμό, σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη, Κρίση είναι θα περάσει, με θέμα την επιληψία, των Πέτρου Αλατζά, Αναστάσιου Μπονάκη και Άγη Εμμανουήλ, καθώς και παραστάσεις για παιδιά, σε συνεργασία με αξιόλογες θεατρικές ομάδες παιδικού́ θεάτρου αποτέλεσαν τους κύριους άξονες του προγράμματος του Θεάτρου Σταθμός τα χρόνια της καλλιτεχνικής του διεύθυνσης. Τέλος, το Θέατρο Σταθμός, κατά την περίοδο της πανδημίας, ήταν από́ τα πρώτα που ανέπτυξε έντονη ψηφιακή́ δραστηριότητα προσφέροντας τις υπηρεσίες του στην ιστοσελίδα του stathmostheatro.gr, χωρίς καμία οικονομική́ συνδρομή́ σε πάνω από́ 125.000 χρήστες. Πιο συγκεκριμένα, το ψηφιακό́ πρόγραμμα του Θεάτρου Σταθμός ανέπτυξε δράσεις με:

 

– Εκπαιδευτικό́ χαρακτήρα, όπως το ψηφιακό́ αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη Ο ψηφιακός Δεκέμβρης της Λούλας Αναγνωστάκη, σε επιμέλεια του Μάνου Καρατζογιάννη, που περιλάμβανε την προβολή́ παραστάσεων των έργων της, ηχογραφημένες ημερίδες σχετικές με το έργο της με τη συμμετοχή́ καταξιωμένων καλλιτεχνών και θεατρολόγων καθώς και πραγματολογικό υλικό́ αναφορικά́ με τη δραματουργία της.

 

– Κοινωνικό χαρακτήρα, όπως η καμπάνια Η καλοσύνη των ξένων (σύλληψη – σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης) που οργάνωσε το Θέατρο Σταθμός για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών με την εθελοντική συμμετοχή ηθοποιών που μετρούν κοντά μισό αιώνα πάνω στη σκηνή́ (Μπέτυ Αρβανίτη, Χρήστο Βαλαβανίδη, Γρηγόρη Βαλτινό, Δημήτρη Καταλειφό, Ασπασία Κράλλη, Γιώργο Κωνσταντίνου, Ερρίκο Λίτση, Σπύρο Μπιμπίλα, Ράνια Οικονομίδου, Σοφία Φιλιππίδου, Άννα Φόνσου και Κατερίνα Χέλμη), η προβολή́ της παράστασης του έργου της Nina Raine με θέμα τη διαφορετικότητα, Φυλές σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, η αρθρογραφία του διακεκριμένου ψυχίατρου Στέλιου Κρασανάκη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Θεάτρου Σταθμός με σκοπό την ψυχολογική́ υποστήριξη των φίλων του αναφορικά́ με την πανδημία και τις επιπτώσεις του εγκλεισμού́ και τέλος η συνεργασία του Θεάτρου Σταθμός με το Αναγνωστικό της Γαλιλαίας για την ηχογράφηση και ψηφιακή μετάδοση των Ευαγγελίων της Μεγάλης Εβδομάδας από διακεκριμένους ηθοποιούς.

 

– Αναφορικά με την ιστορική́ μνήμη, όπως η προβολή της παράστασης του Μάνου Καρατζογιάννη Μάρτυρες των Αθηνών με θέμα την καθημερινότητα στην Αθήνα της Κατοχής – 80 χρόνια από την κήρυξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και της εκδήλωσης με την Άλκη Ζέη για την Ζωρζ Σαρή στη σκηνή́ του Θεάτρου Σταθμός, τόσο για το ενήλικο κοινό́ όσο και για τους μικρούς του φίλους, καθώς και το ψηφιακό αφιέρωμα Να ‘τανε το ‘21, με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση.

 

– Ψυχαγωγικό χαρακτήρα, όπως το εορταστικό́ αφιέρωμα στη Νένα Μεντή που περιλάμβανε την παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη Ξένές Πόρτες – Μάνος Ελευθερίου που παρουσιάστηκε τον Ιούλιο του 2019 στην Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, την παράσταση Η Σύλβα και ο Δράκος που παρουσιάστηκε τη σεζόν 2014 – 2015 στη μουσική́ σκηνή́ Χαμάμ, βασισμένη στο βιβλίο του Θωμά́ Κοροβίνη Ο γύρος του θανάτου, καθώς και την εκδήλωση Κάθε Πέμπτη κύριε Νιάρχο που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο 2017 με καλεσμένη του Θανάση Νιάρχου τη δημοφιλή́ πρωταγωνίστρια σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στη σκηνή́ του Θεάτρου Σταθμός.

 

Άλλες δραστηριότητες:

Έλαβε μέρος ως εισηγητής στην ημερίδα του ερευνητικού προγράμματος της Θεατρολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Θέατρο και το τραύμα (2021) με θέμα την Τρέλα και τη σκηνική αναπαράστασή της. Υπήρξε ένας από τους βασικούς δραματουργούς στην εικαστική έκθεση -εγκατάσταση του Φεστιβάλ Αθηνών για τη Λούλα Αναγνωστάκη, Δωμάτια Μνήμης (2018). Την ίδια χρονιά επιμελήθηκε µε τον εκδότη Γιώργο Κορδοµενίδη το αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη για το περιοδικό Εντευκτήριο, ενώ τον Δεκέμβρη του 2015 οργάνωσε και συντόνισε για το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης το μεγάλο αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη Στην Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη με τη συμμετοχή πενήντα καλλιτεχνών, θεατρολόγων και ακαδημαϊκών. Έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτης στην Αντιγόνη του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία του Θέμη Μουμουλίδη (2020- 2021) και στην παράσταση του Βασίλη Κατσικονούρη Καγκουρό για το Θέατρο Σταθμός (2016), ενώ συµµμετείχε στον κύκλο δράσεων Προσφυγικά που οργάνωσαν ο Αντώνης Βολανάκης και η Ραφίκα Σαουίς για το Δηµοτικό Θέατρο Πειραιά (2016). Έχει επίσης συµµμετάσχει σε λογοτεχνικές εκδηλώσεις για τους Έλλη Αλεξίου, Μανόλη Αναγνωστάκη, Κική Δηµουλά, Μάνο Ελευθερίου, Κωνσταντίνο Καβάφη, Γιάννη Κοντό, Μένη Κουµανταρέα, Θανάση Νιάρχο, Τίτο Πατρίκιο, Δημήτρη Ποταµίτη, Γιάννη Τσαρούχη, Γιάννη Ρίτσο, Σεραφείμ Φυντανίδη, Γιώργο Χειµωνά, κ.α., σε συνεργασία µε το Μουσείο Μπενάκη, τις εκδόσεις Καστανιώτη, Κέδρος, Μεταίχμιο κ.α. μαζί µε τους Κ. Καραµπέτη, Κ. Καζάκο, Λ. Κονιόρδου, Ε. Κοταµανίδου, Ο. Λαζαρίδου, Μ. Λυµπεροπούλου, Β. Παπαβασιλείου, Μ. Παπακωνσταντίνου, Χ. Τσάγκα, Λ. Φωτοπούλου, κ.α. Τέλος, έχει αρθρογραφήσει σε έντυπα και ηλεκτρονικά Μ. Μ. Ε κι έχει συµµμετάσχει σε εκπομπές και αφιερώματα για Έλληνες καλλιτέχνες και ποιητές στην Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση. Τέλος, οργάνωσε και διηύθηνε για το τον Δήμο Σίφνου το φεστιβάλ πολιτισμού Στα μονοπάτια των Θεών το 2022 και το 2024.

 

Βραβεία – διακρίσεις:

 

Έπαινος Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών στο Διεθνές Ρεπερτόριο για την ερμηνεία του στον μονόλογο του David Lelait – Helo Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη στα Βραβεία Κάρολος Κουν 2024.

Ά βραβείο κοινού καλύτερης ανδρικής ερμηνείας για τον ρόλο του Κρίστοφερ στο έργο του Simon Stephens Ποιος σκότωσε το σκύλο τα μεσάνυχτα; (σκην. Τάκης Τζαμαργιάς, Αγγέλων Βήμα, Θέατρο Θησείον 2013 – 2015). Γ βραβείο κοινού καλύτερης ανδρικής ερμηνείας για τον ρόλο του Μπίλι στο έργo της Nina Raine Φυλές (σκην. Τάκης Τζαμαργιάς, Θέατρο Σταθμός 2018 – 2019).

Βραβείο καλύτερης παράστασης στο Sarajevo Winter Theatre Festival με το μονόλογο της Κλαίρης Λιονάκη Η λίστα σε σκηνοθεσία Ένκε Φεζολλλάρι (2013).

Βραβείο κοινού αγαπημένης σκηνοθεσίας παράστασης για τη σκηνοθεσία του στο έργο του Για την Ελένη (2017).

Βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου μικρής φόρμας για το έργο του Φύλακας μιας Επανάστασης (Διεθνές Φεστιβάλ Αναλόγιο 2021).

Υποψηφιότητα βραβείου καλύτερης ερμηνείας νέου ηθοποιού Δημήτρης Χορν 2015 (Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα; του Simon Stephens, σκην. Τάκης Τζαµαργιάς – Αγγέλων Βήμα, Θέατρο Θησείον).

Υποψηφιότητα βραβείου καλύτερης ερμηνείας νέου ηθοποιού Δημήτρης Χορν 2010 (Μια εποχή στην Κόλαση του Α. Ρεµπώ, σκην. Θάνος Αναστόπουλος – Θέατρο του Νέου Κόσμου).